Tekenen des tijds

In Zijn “Rede over de laatste dingen” (NBG Matt.24:1-) waarschuwt Jezus ons voor de enorme, wereldwijde drama’s die zich zullen voordoen. Jezus (en Paulus) waarschuwt ook voor het moreel verval van de mens (2 Timo. 3:1-5). Jezus heeft het zelfs over de overeenkomst met “de dagen van Noach” (Matt. 24:37-38). Het betreft hier vooral een beschrijving van de wereld, de ongelovigen. Maar in 1 Timo. 4:1-7 waarschuwt Paulus voor een grote bedreiging die boven Gods Gemeente hangt in deze tijd. De valstrik via “dwaalgeesten en leringen van boze geesten” die zal uitmonden in geloofsafval en beschadiging van de gemeente Gods. Een eenvoudig concreet voorbeeld hiervan zien we dagelijks via de “christelijke” wildgroei op facebook. Meestal door parakerk-organisaties of individuele christenen (meestal) zonder vaste kerk. Die zich niet zelden op eigen gezag uitgeven voor Apostel of Profeet.

Preterisme

Een treffend voorbeeld hiervan is de verwarring en zelfs tweedracht in evangelisch Nederland veroorzaakt door een Belgisch christen met de bewering dat de wederkomst van Christus reeds in ‘70 na Christus plaatsvond (preterisme). En we Gods Koninkrijk in deze tijd zelf moeten verder vestigen (“Kingdom Now”). Dit is ernstig en we dienen hier radicaal afstand van te nemen. En net dat beangstigt mij: de wereldse, onbijbelse en lauwe manier van omgaan met zulke situaties in Gods Gemeente. Vooraanstaande evangelische media in Nederland sporen gelovigen aan om respect te hebben voor zulke “meningsverschillen”. En vermanen ons om “mekaar niet in vakjes onder te brengen of te oordelen” maar mekaar een plaats te geven in die ene kerk van Christus. Dit beangstigt mij zeer. Dit is niet alleen een oproep tot valse eenheid maar een aanfluiting van de gezonde bijbelse leer rond “dwaalleraars” en valse profeten. Het brengt me naadloos bij de essentie van mijn bijdrage.

Een brug te ver

In deze dagen wordt er ook terecht positief gesproken over de ontwikkeling van het huidige christendom. Vooral dan op basis van het geweldige genadewerk van God in verre landen. Hele werelddelen zoals Afrika en Zuid-Amerika kennen een ongekende uitstorting van Gods Geest. Met duizenden bekeringen én vaak ook wonderen en tekenen. Het zegt heel veel over Gods Goedheid en Genade. Anderzijds hoor je relatief weinig over het vervolg: de nazorg en de groei en bloei van de nieuwe kerken en gelovigen. Vaak gaat heel wat van het genadewerk op relatief korte tijd weer verloren. Dat vernam ik in de V.S. toen ik er in Pensicola (Florida) in dat verband luisterde naar een prediking. En zo kom ik bij de westerse kerk. Dus ook de Europese, de Nederlandse en de Belgische. Hoe doen wij het? Persoonlijk en met onze kerk, onze gemeenten? Die vraag stellen is vaak al een brug te ver voor velen. Want “oordelend” en “liefdeloos”. Als we aan zelfreflectie , kritisch zelfonderzoek en evaluatie doen. Om te zien hoe we het eigenlijk doen. Maar net die zelfreflectie is wat Jezus van Zijn gemeente verwacht. Zeker vandaag. In een tijd van chaos en dwaalleringen. Getuige daarvan volgende bijbel-passage die mij sinds meer dan 25 jaar achtervolgt.

De vergeten tekst

De meeste evangelische theologen geloven dat de brieven van Jezus (opgetekend door Johannes) aan de zeven gemeenten van Klein-Azië (huidig Turkije) uit Openbaringen 2 en 3 niet alleen brieven zijn aan de 7 betreffende bestaande kerken uit die tijd. De brieven zijn ook nuttig voor elke gemeente van elke tijd. Maar er is meer. De meeste theologen geloven ook dat deze brieven een beeld geven van Jezus’ gemeente tot Zijn wederkomst. Daarbij is de brief aan “Laodicea” een beeld van de eindtijdkerk. De kerk van vandaag dus. Als dat juist is, dan zitten we met een probleem vandaag. En moeten we zeker onze houding naar Jezus toe aanpassen. En zijn vermaning ernstig nemen. Misschien wel van euforie naar verootmoediging. En bekering.

Wat wordt het?

In tegenstelling tot de eerste 6 brieven bevat de brief van Jezus aan de 7e kerk, de gemeente van Laodicea geen enkel compliment. Jezus is zelfs boos op deze kerk. En Hij legt in detail uit waarom.

Openbaring 3:16-17… zo dan omdat gij lauw zijt en noch heet, noch koud, zal Ik U uit mijn mond spuwen. Omdat gij zegt: ik ben rijk en ik heb mij verrijkt en heb aan niets gebrek, en gij weet niet, dat gij zijt de ellendige en jammerlijke en arme en blinde en naakte…

Toch vervolgt en eindigt de brief hoopvol en positief. Met verzen 19-20.

Allen die Ik liefheb, bestraf Ik en tuchtig Ik, wees dan ijverig en bekeer u. Zie Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij.

Deze woorden klinken u waarschijnlijk vertrouwd in de oren. Omdat zij meestal, ten onrechte, als evangelisatie-tekst gebruikt worden voor onbekeerden. Want deze vers is een ultieme bekeringsoproep, niet naar ongelovigen, maar naar Gods Gemeente in de eindtijd, vandaag dus. Die volgens Jezus ver weg zijn van Zijn wil. Met als ultiem drama Jezus’ woorden in vers 17: “en gij weet niet”. Jezus verwijt dat Zijn kerk zich zelfs niet bewust is van haar armoede. Dit is echt een drama. Maar er is hoop. En die moeten we met beide handen vastnemen en ter harte nemen. Maar hoe? Net zoals Jezus het aangeeft in Zijn brief: door confrontatie met de (misschien) harde waarheid over onszelf.

De remedie

In de gelijkenis van de onrechtvaardige rentmeester in Lucas 16:1-9 doet Jezus een merkwaardige uitspraak over Zijn eigen volk. Met name in vers 8-9: “

...En de heer prees de onrechtvaardige rentmeester, dat hij met overleg gehandeld had, want de kinderen dezer wereld gaan ten aanzien van hun geslacht met veel meer overleg te werk dan de kinderen des Lichts”.

Kan het zijn dat deze uitspraak ook voor ons vandaag van toepassing is? En wij als christenen veel te weinig bezig zijn met evaluatie van onze handel en wandel. Ook als kerk. Kan het zijn dat ook wij net zoals “de kinderen dezer wereld” onszelf steeds opnieuw moeten be-oordelen en in vraag stellen? Om eventueel over te gaan tot een “Church Make-over”? Een “make-over” is een populaire praktijk uit de zakenwereld. Om opnieuw te beginnen. Alleen beter dan het aanvankelijk was. En na een grondige analyse, inclusief van specialisten van buitenaf. Moeten wij als christenen ook niet even ernstig, zij het nog strenger omgaan met onze “business” als de wereld? Is Jezus’ verwijt over “de kinderen des lichts” uit de onrechtvaardige rentmeester niet overduidelijk? Om werk te maken van Jezus’ oproep uit Openbaringen 3:19-20. En met name het besef van lauwheid en blindheid onder ogen leren zien. En ons te bekeren door rechte voren te trekken met het Evangelie. Radicaal, zonder aanziens des persoons. In liefde, maar ook in waarheid. Moeten wij geen gehoor geven aan Jezus’ oproep tot bekering aan een lauwe kerk die volgens Jezus “niet weet” (Openb. 3:17) hoe erg ze er aan toe is? De uitzondering bevestigt uiteraard de regel. Maar is het nu niet de tijd, met de wereld die in brand staat vandaag om ons te verootmoedigen voor onze Heer en Meester Jezus?

Concreet

In de plaats van “vredevol” samen te zitten in overkoepelende evangelische organen waar het belangrijker lijkt mekaar te aanvaarden zoals we zijn, zou het beter zijn om ons samen te verootmoedigen en de Here te zoeken. En de koe bij de horens te vatten. Concreet. Gods reputatie en de vreze des Heren is belangrijker dan onze eigen positie. En we moeten afrekenen in waarheid met dwaalleringen, geestelijke piraterij en onbijbelse stellingen en projecten. Gods gemeente moet orde op zaken stellen. En durven spreken. Ook al maakt het brokken bij sommigen. Net zoals bij de eerste kerkgeneratie. In Handelingen 15 lezen we over het eerste apostelconvent rond theologisch-geestelijke verschillen. Samen met de Heilige Geest werd er gezocht én gevonden. En werden er besluiten genomen waar iedereen zich diende aan te houden. Met of tegen de zin. Zo werd de kracht des Heren behouden en hersteld waar nodig.

Jezus’ wake-up call

Is het geen hoogtijd om ons voor God te verootmoedigen en de weg der waarheid en liefde naar eenheid te plaveien? Want in echte eenheid zit de kracht van God via Jezus Christus door de Heilige Geest. Daarvan kan ikzelf met onze gemeente getuigen. Over de jaren heen. Tegen de stroom in. Maar ook wij zijn een maand geleden zelf begonnen in Gospelkerk Refreshed met een “Refreshed Church Make-over”. Omdat elk mens een gewoontedier is en aldus riskeert Gods nieuwe wijn in nieuwe zakken te missen. We willen de Heer niet missen. Voor zijn plannen, projecten en methodes voor de komende spannende tijden. Ik hoop dat deze bijdrage een “wake-up call” kan zijn voor hen die hun vertrouwen gesteld hebben op Jezus Christus. En beseffen dat er iets moet gebeuren in Gods gemeente. En het beste om daartoe bij te dragen is zelf het voorbeeld geven en in eigen boezem te kijken. Het zal opgemerkt worden en navolging krijgen. Wij houden jullie op de hoogte over ons werk in Vlaanderen. Ook met ons christelijk tv-project ZEVEN.